
ไททัน (Titan) ไม่ได้เป็นเพียงดวงจันทร์ที่ใหญ่ที่สุดของดาวเสาร์เท่านั้น แต่ยังเป็นสมาชิกที่โดดเด่นที่สุดในบรรดาดวงจันทร์บริวารนับร้อยของดาวเคราะห์วงแหวนแห่งนี้ ด้วยขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางถึง 5,000 กิโลเมตร ทำให้ไททันมีขนาดใหญ่กว่าดาวพุธ (Mercury) เสียอีก และสิ่งที่น่าทึ่งยิ่งกว่าคือ การที่ไททันมีการหมุนรอบตัวเองแบบซิงโครนัส (synchronous rotation) เช่นเดียวกับดวงจันทร์ของโลก ซึ่งหมายความว่าพื้นผิวด้านหนึ่งของไททันจะหันเข้าหาดาวเสาร์อยู่เสมอ คอยติดตามดาวเคราะห์แม่ของมันในการเดินทางรอบดวงอาทิตย์
ภาพโมเสกอันน่าทึ่งที่เราเห็นนี้ เป็นภาพที่ถูกรังสรรค์ขึ้นจากการรวบรวมภาพถ่ายจำนวนมาก ซึ่งบันทึกโดยยานอวกาศแคสสินี (Cassini spacecraft) ในเดือนพฤษภาคม 2012 ขณะที่ยานโคจรผ่านบริเวณด้านตรงข้ามดาวเสาร์ของไททัน ภาพนี้เผยให้เห็นพื้นผิวที่ปกคลุมไปด้วยความลึกลับ และเหนือขึ้นไปคือชั้นบรรยากาศที่หนาทึบ ซึ่งเป็นคุณสมบัติพิเศษที่ทำให้ไททันแตกต่างจากดวงจันทร์อื่นๆ ในระบบสุริยะของเรา
บรรยากาศของไททันนั้นหนาแน่นกว่าโลกของเรา โดยส่วนประกอบหลักคือไนโตรเจน (nitrogen) เช่นเดียวกับโลก แต่ก็มีมีเทน (methane) และอีเทน (ethane) นอกจากนี้ยังมีสารประกอบไฮโดรคาร์บอน (hydrocarbon) อื่นๆ ในปริมาณเล็กน้อย ซึ่งเป็นผลผลิตจากปฏิกิริยาทางเคมีในชั้นบรรยากาศที่เกิดจากรังสีอัลตราไวโอเลต (ultraviolet radiation) จากดวงอาทิตย์ หมอกควันที่ปกคลุมทั่วไททันนี้เอง ที่บดบังรายละเอียดของพื้นผิวในแสงที่ตามองเห็น ทำให้การศึกษาพื้นผิวของไททันเป็นสิ่งที่ท้าทายมาก
การศึกษาไททันไม่เพียงแต่ให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับดาวบริวารที่น่าสนใจดวงนี้เท่านั้น แต่ยังอาจเป็นกุญแจสำคัญในการทำความเข้าใจถึงสภาวะที่เอื้อต่อการกำเนิดของสิ่งมีชีวิต เนื่องจากมีองค์ประกอบอินทรีย์และของเหลวบนพื้นผิว แม้ว่าของเหลวนั้นจะไม่ใช่น้ำก็ตาม ภารกิจในอนาคตอาจมุ่งเน้นไปที่การสำรวจพื้นผิวของไททันอย่างละเอียด เพื่อค้นหาสัญญาณของเคมีที่ซับซ้อน หรือแม้กระทั่งรูปแบบของชีวิตที่แตกต่างจากที่เราคุ้นเคยบนโลกของเรา
เครดิตภาพ: NASA, JPL-Caltech, Space Science Institute
– Titan: Moon over Saturn