ไทโค อ็อตเตอเซน บราฮี (Tycho Ottesen Brahe) เกิดเมื่อวันที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2089 (ค.ศ. 1546) ที่ปราสาทคนุทส์ทรุป (Knutstorp Castle) ในภูมิภาคสคาเนีย (Scania) ซึ่งในขณะนั้นเป็นส่วนหนึ่งของประเทศเดนมาร์ก (ปัจจุบันอยู่ในประเทศสวีเดน) เขาเป็นขุนนางชาวเดนมาร์กผู้มีความหลงใหลในดาราศาสตร์อย่างแรงกล้า และได้อุทิศชีวิตส่วนใหญ่ไปกับการสังเกตการณ์ตำแหน่งของดาวฤกษ์และดาวเคราะห์ด้วยความแม่นยำที่ไม่เคยมีมาก่อน
ชีวิตและการศึกษา
ชีวิตในวัยเยาว์ของบราฮีมีความน่าสนใจและผกผัน เขาถูกลักพาตัวโดยลุงซึ่งไม่มีบุตร และได้รับการเลี้ยงดูอย่างดี ได้รับการศึกษาในมหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกน (University of Copenhagen) และมหาวิทยาลัยไลพ์ซิก (University of Leipzig) โดยเริ่มแรกศึกษาด้านกฎหมาย แต่ความสนใจในปรากฏการณ์ทางดาราศาสตร์ เช่น สุริยุปราคาในปี พ.ศ. 2103 (ค.ศ. 1560) ได้จุดประกายความหลงใหลในดวงดาวของเขาอย่างแท้จริง
การสังเกตการณ์และการสร้างหอดูดาว
เหตุการณ์สำคัญที่ทำให้บราฮีหันมาทุ่มเทให้กับการดาราศาสตร์อย่างเต็มตัวคือการปรากฏของดาวฤกษ์ใหม่ (Supernova) ในกลุ่มดาวแคสซิโอเปีย (Cassiopeia) ในปี พ.ศ. 2115 (ค.ศ. 1572) ซึ่งเขาได้ศึกษาและบันทึกไว้อย่างละเอียด การค้นพบว่า “ดาวฤกษ์ใหม่” นี้อยู่ไกลออกไปในทรงกลมดาวฤกษ์ที่เชื่อกันว่าไม่เปลี่ยนแปลง ได้ท้าทายความเชื่อดั้งเดิมเกี่ยวกับจักรวาล
ด้วยการสนับสนุนจากพระเจ้าเฟรเดอริกที่ 2 (King Frederick II) แห่งเดนมาร์ก บราฮีได้รับมอบหมายให้ใช้เกาะเวน (Hven) ในช่องแคบเออเรซุนด์ (Øresund) และได้รับการสนับสนุนทางการเงินเพื่อสร้างหอดูดาวสองแห่ง คือ ยูรานิเอนบอร์ก (Uraniborg) และสเตียร์เนอบอร์ก (Stjerneborg) หอดูดาวเหล่านี้เพียบพร้อมไปด้วยเครื่องมือสังเกตการณ์ขนาดใหญ่และมีความแม่นยำสูง ซึ่งบราฮีและผู้ช่วยของเขาได้ใช้ในการเก็บข้อมูลตำแหน่งของดาวเคราะห์และดาวฤกษ์เป็นเวลาหลายปี ข้อมูลที่ได้จากการสังเกตการณ์ของบราฮีมีความละเอียดและถูกต้องแม่นยำอย่างน่าทึ่ง แม้ว่าจะไม่มีกล้องโทรทรรศน์ช่วยก็ตาม
แบบจำลองจักรวาลของบราฮี
แม้ว่าบราฮีจะปฏิเสธแบบจำลองจักรวาลแบบโคเปอร์นิคัส (Copernican model) ที่มีดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลาง แต่เขาก็ไม่เห็นด้วยกับแบบจำลองโลกเป็นศูนย์กลาง (Ptolemaic model) ที่ยึดถือกันมาอย่างยาวนาน บราฮีได้เสนอแบบจำลองจักรวาลของตนเอง ซึ่งมีโลกเป็นศูนย์กลางและดวงจันทร์กับดวงอาทิตย์โคจรรอบโลก ในขณะที่ดาวเคราะห์อื่นๆ โคจรรอบดวงอาทิตย์ แบบจำลองนี้เป็นความพยายามที่จะประนีประนอมระหว่างแนวคิดเก่าและใหม่
การทำงานร่วมกับโยฮันเนส เคปเลอร์
ในปี พ.ศ. 2143 (ค.ศ. 1600) บราฮีได้เชิญ โยฮันเนส เคปเลอร์ (Johannes Kepler) นักดาราศาสตร์และนักคณิตศาสตร์หนุ่ม มาทำงานเป็นผู้ช่วยของเขาที่ปราสาทเบนาตกี (Benátky nad Jizerou) ใกล้กรุงปราก (Prague) บราฮีเชื่อว่าเคปเลอร์มีความสามารถทางคณิตศาสตร์ที่จะช่วยวิเคราะห์ข้อมูลการสังเกตการณ์ดาวอังคารที่ซับซ้อนของเขาได้ แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองจะไม่ราบรื่นนัก แต่การทำงานร่วมกันในช่วงสั้นๆ นี้กลับกลายเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งต่อความก้าวหน้าทางดาราศาสตร์
มรดกและความสำคัญ
ไทโค บราฮี เสียชีวิตอย่างกะทันหันในปี พ.ศ. 2144 (ค.ศ. 1601) ก่อนที่จะวิเคราะห์ข้อมูลทั้งหมดที่เขาเก็บรวบรวมมาได้ อย่างไรก็ตาม ข้อมูลการสังเกตการณ์อันล้ำค่าของเขาได้ตกทอดไปสู่โยฮันเนส เคปเลอร์ ซึ่งต่อมาได้ใช้ข้อมูลเหล่านี้ในการค้นพบกฎการเคลื่อนที่ของดาวเคราะห์ ซึ่งเป็นรากฐานสำคัญของกลศาสตร์ท้องฟ้าและกฎความโน้มถ่วงสากลของไอแซก นิวตัน
แม้ว่าแบบจำลองจักรวาลของบราฮีจะไม่ได้รับการยอมรับในที่สุด แต่ความทุ่มเทและความแม่นยำในการสังเกตการณ์ของเขาก็ได้สร้างมาตรฐานใหม่สำหรับการศึกษาดาราศาสตร์ และเป็นรากฐานที่สำคัญสำหรับการปฏิวัติความเข้าใจของเราเกี่ยวกับจักรวาล ไทโค บราฮีได้รับการยกย่องในฐานะนักดาราศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่และเป็นผู้บุกเบิกการสังเกตการณ์ทางดาราศาสตร์อย่างแท้จริง
