ในห้วงอวกาศอันกว้างใหญ่ไพศาล มีกาแล็กซีมากมายหลายขนาด แต่หนึ่งในกาแล็กซีที่โดดเด่นและมีขนาดใหญ่ที่สุดในเอกภพท้องถิ่น (local universe) ของเราคือ กาแล็กซี ยูจีซี 2885 (UGC 2885) กาแล็กซีแห่งนี้มีขนาดใหญ่โตมโหฬารจนได้รับฉายาว่า “กาแล็กซีของรูบิน” (Rubin’s Galaxy) เพื่อเป็นเกียรติแก่นักดาราศาสตร์ผู้บุกเบิก เวอร์รา รูบิน (Vera Rubin) ผู้ศึกษาอัตราการหมุนของกาแล็กซีนี้ ซึ่งเป็นหลักฐานสำคัญที่นำไปสู่การค้นพบสสารมืด (dark matter)
กาแล็กซี ยูจีซี 2885 มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางกว้างกว่ากาแล็กซีทางช้างเผือก (Milky Way) ของเราถึง 2.5 เท่า และประกอบไปด้วยดาวฤกษ์จำนวนมหาศาลถึง 10 เท่าของกาแล็กซีทางช้างเผือก ซึ่งคาดการณ์ว่าอาจมีดาวฤกษ์มากถึง 1 ล้านล้านดวงเลยทีเดียว หากเทียบกับกาแล็กซีทั่วไป กาแล็กซีแห่งนี้ถือเป็นกาแล็กซีกังหัน (spiral galaxy) ที่ใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีการค้นพบ
กาแล็กซี ยูจีซี 2885 อยู่ห่างจากโลกของเราประมาณ 232 ล้านปีแสง ตั้งอยู่ในกลุ่มดาวเพอร์ซิอุส (Perseus) ทางซีกฟ้าเหนือ การที่กาแล็กซีนี้ตั้งอยู่อย่างค่อนข้างโดดเดี่ยวในอวกาศ โดยไม่มีกาแล็กซีขนาดใหญ่ใกล้เคียงที่จะชนหรือรวมตัวด้วย ทำให้มันสามารถรักษารูปร่างแบบกังหันที่สมบูรณ์เอาไว้ได้
สิ่งที่นักดาราศาสตร์ยังคงตั้งคำถามคือ กาแล็กซีกังหันขนาดใหญ่อย่าง ยูจีซี 2885 สามารถเติบโตได้ใหญ่ขนาดนี้ได้อย่างไรโดยไม่มีหลักฐานของการชนหรือรวมตัวกับกาแล็กซีอื่น ๆ ซึ่งเป็นกระบวนการปกติที่กาแล็กซีส่วนใหญ่ใช้ในการเพิ่มขนาด นักดาราศาสตร์บางคนสันนิษฐานว่ากาแล็กซีนี้อาจได้รับก๊าซไฮโดรเจนจากอวกาศอย่างต่อเนื่อง ซึ่งเป็นเชื้อเพลิงสำหรับการก่อกำเนิดดาวฤกษ์อย่างช้า ๆ
การศึกษา กาแล็กซี ยูจีซี 2885 อย่างต่อเนื่องด้วยกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล (Hubble Space Telescope) และเครื่องมืออื่น ๆ จะช่วยให้นักดาราศาสตร์เข้าใจถึงกระบวนการก่อกำเนิดและวิวัฒนาการของกาแล็กซีขนาดมหึมาเหล่านี้ได้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น รวมถึงไขปริศนาเกี่ยวกับบทบาทของสสารมืดในการคงสภาพของกาแล็กซี
ข้อมูลอ้างอิง: NASA, ESA, and B. Holwerda (University of Louisville)
- UGC 2885
