ภาพอันน่าทึ่งนี้ถ่ายเมื่อเดือนกรฎาคม พ.ศ. 2522 (ค.ศ.1979) โดยยานสำรวจ วอยเอเจอร์ 2 (Voyager 2) ขณะเข้าใกล้ดาวพฤหัสบดีในระยะห่างประมาณ 2.3 ล้านกิโลเมตร เผยให้เห็นพื้นผิวอันเป็นเอกลักษณ์ของ แคลลิสโต (Callisto) หนึ่งในสี่ดวงจันทร์กาลิเลียน (Galilean moons) ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของดาวพฤหัสบดี
สิ่งที่โดดเด่นบนพื้นผิวของแคลลิสโตคือ หลุมอุกกาบาต จำนวนมากที่กระจายอยู่ทั่วบริเวณ จุดสว่างที่เราเห็นคือบริเวณที่การชนของอุกกาบาตได้ขุดคุ้ยพื้นผิวด้านนอกที่เป็นสีเข้ม เผยให้เห็นวัสดุที่อยู่ใต้ลงไปซึ่งมีสีอ่อนกว่า ราวกับร่องรอยบาดแผลจากห้วงอวกาศที่ถูกบันทึกไว้บนโลกน้ำแข็งแห่งนี้
แคลลิสโตมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางถึง 4,800 กิโลเมตร ซึ่งมีขนาดใกล้เคียงกับดาวพุธ (Mercury) ทำให้มันเป็นดวงจันทร์ที่มีขนาดใหญ่อันดับสามในระบบสุริยะ รองจากแกนีมีด (Ganymede) ดวงจันทร์อีกดวงของดาวพฤหัสบดี และไททัน (Titan) ดวงจันทร์ที่ใหญ่ที่สุดของดาวเสาร์
พื้นผิวของแคลลิสโตแตกต่างจากดวงจันทร์กาลิเลียนดวงอื่นๆ อย่างชัดเจน เนื่องจากไม่มีร่องรอยของกิจกรรมทางธรณีวิทยาภายในที่ชัดเจน เช่น ภูเขาไฟ หรือการเคลื่อนที่ของเปลือกดาว สิ่งที่ครอบคลุมพื้นผิวส่วนใหญ่คือร่องรอยการชนจากอุกกาบาตในอดีตอันยาวนาน บ่งบอกถึงความเก่าแก่และเสถียรภาพของพื้นผิวนี้
การศึกษาภาพถ่ายและข้อมูลจากยานวอยเอเจอร์ 2 ช่วยให้นักวิทยาศาสตร์เข้าใจองค์ประกอบและประวัติศาสตร์ของดวงจันทร์น้ำแข็งแห่งนี้ แคลลิสโตเป็นโลกที่เย็นเยือกและมีชั้นบรรยากาศเบาบางมาก แต่ก็ยังคงเป็นเป้าหมายที่น่าสนใจในการศึกษา เนื่องจากอาจมีมหาสมุทรซ่อนอยู่ใต้ผิวน้ำแข็ง ซึ่งอาจมีสภาวะที่เอื้อต่อการเกิดสิ่งมีชีวิต
เครดิตภาพ: NASA/JPL/Voyager-ISS/AndreaLuck
