ดร. คริสติน แมนน์ ดาร์เดน (Dr. Christine Mann Darden) นักวิจัยผู้เป็นที่รู้จักในระดับนานาชาติจากผลงานวิจัยเรื่องเสียงของอากาศยานความเร็วเหนือเสียง โดยเฉพาะการลดเสียงโซนิคบูม (sonic boom) นอกจากนี้ เธอยังได้รับการยอมรับในฐานะสตรีชาวแอฟริกัน-อเมริกันคนแรกที่ได้รับตำแหน่งผู้บริหารระดับสูง (Senior Executive Service) ที่ศูนย์วิจัยแลงลีย์ของนาซา (NASA Langley) และยังเป็นที่รู้จักจากความพยายามในการสร้างแรงบันดาลใจและให้ความรู้แก่นักวิทยาศาสตร์และวิศวกรการบินและอวกาศรุ่นต่อ ๆ ไป
เส้นทางการศึกษาและอาชีพ
ดร. ดาร์เดน เกิดที่เมืองมอนโร (Monroe) รัฐนอร์ทแคโรไลนา (North Carolina) เธอสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีสาขาคณิตศาสตร์ในปี พ.ศ. 2505 (ค.ศ. 1962) จากมหาวิทยาลัยที่ปัจจุบันคือมหาวิทยาลัยแฮมป์ตัน (Hampton University) หลังจากนั้นเธอได้สอนวิชาคณิตศาสตร์ในระดับมัธยมปลายช่วงสั้น ๆ ก่อนจะเข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยรัฐเวอร์จิเนีย (Virginia State University) เธอสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโทสาขาคณิตศาสตร์ประยุกต์และยังได้สอนวิชาดังกล่าวที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ด้วย
ในปี พ.ศ. 2510 (ค.ศ. 1967) เธอได้เข้าร่วมงานกับนาซาแลงลีย์ (NASA Langley) ในฐานะหนึ่งใน “คอมพิวเตอร์มนุษย์” (human computers) รุ่นสุดท้าย กลุ่มสตรีนักคณิตศาสตร์เหล่านี้ หลายคนเป็นชาวแอฟริกัน-อเมริกัน และเธอก็เป็นหนึ่งในสตรีผู้มีความสามารถที่ได้รับการกล่าวถึงในหนังสือเรื่อง “Hidden Figures”
หลังจากทำงานคำนวณอยู่ 6 ปี ดร. ดาร์เดน ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นวิศวกรการบินและอวกาศ (aerospace engineer) โดยงานแรกของเธอคือการเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์เพื่อศึกษาเรื่องโซนิคบูม ซึ่งเป็นเสียงที่เกิดขึ้นจากคลื่นกระแทกที่สร้างขึ้นโดยอากาศยานที่บินเร็วกว่าความเร็วเสียง งานนี้เป็นจุดเริ่มต้นของอาชีพ 30 ปีในงานวิจัยการบิน โดยเธอเชี่ยวชาญด้านการจำแนกลักษณะ การวิเคราะห์ และการลดเสียงรบกวนของอากาศยานเหนือเสียง
ดร. ดาร์เดน ยังคงศึกษาต่อจนได้รับปริญญาเอกสาขาวิศวกรรมเครื่องกลจากมหาวิทยาลัยจอร์จวอชิงตัน (George Washington University) ในปี พ.ศ. 2526 (ค.ศ. 1983)
ผลงานสำคัญ
ในปี พ.ศ. 2532 (ค.ศ. 1989) ดร. ดาร์เดน ได้รับตำแหน่งหัวหน้ากลุ่มเทคนิคด้านโซนิคบูม (sonic boom group technical lead) ในโครงการวิจัยความเร็วสูง (High Speed Research Program) ของนาซา เธอและทีมงานได้วิจัยออกแบบเพื่อลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมจากอากาศยานเหนือเสียง ซึ่งรวมถึงเสียงและมลพิษในชั้นบรรยากาศ นอกจากนี้ เธอยังได้พัฒนาการทำนายโซนิคบูมและรหัสวิเคราะห์อื่น ๆ ที่ถูกนำไปใช้อย่างกว้างขวางในอุตสาหกรรมการบินและอวกาศสำหรับการออกแบบอากาศยานในช่วงปลายศตวรรษที่ 20
ในปี พ.ศ. 2542 (ค.ศ. 1999) เธอได้เป็นผู้อำนวยการสำนักงานบริหารศูนย์ปฏิบัติการการบินและอวกาศของนาซา (NASA’s Aero-Performing Center Management Office) ซึ่งมีหน้าที่รับผิดชอบงานวิจัยของศูนย์วิจัยแลงลีย์ในด้านการจัดการจราจรทางอากาศและโครงการอากาศยานที่บริหารจัดการโดยศูนย์อื่น ๆ ของนาซา
ก่อนจะเกษียณในปี พ.ศ. 2550 (ค.ศ. 2007) เธอยังได้ทำงานร่วมกับสำนักงานวางแผนกลยุทธ์ของแลงลีย์ (Langley’s Strategic Planning Office) และเป็นหัวหน้าสำนักงานสื่อสารเชิงกลยุทธ์ของแลงลีย์ (Langley’s Strategic Communications Office) อีกด้วย
ตลอดชีวิตการทำงาน ดร. ดาร์เดน ได้เขียนบทความตีพิมพ์มากกว่า 50 ฉบับในสาขาวิศวกรรมอากาศพลศาสตร์
เกียรติประวัติและรางวัล
ดร. ดาร์เดน ได้รับรางวัลมากมาย รวมถึงรางวัลความสำเร็จตลอดชีวิต (Lifetime Achievement Award) จาก Women in Aerospace รางวัลวิศวกรผิวสีแห่งปี (Black Engineer of the Year Award) สาขาความสำเร็จดีเด่นในภาครัฐ เหรียญเชิดชูเกียรติผู้นำดีเด่นของนาซา (NASA Outstanding Leadership Medal) และเหรียญรางวัลความเสมอภาคของนาซา (NASA Equal Opportunity Medal) ในปี พ.ศ. 2562 (ค.ศ. 2019) สภาคองเกรสแห่งสหรัฐอเมริกา (United States Congress) ได้มอบเหรียญทองรัฐสภา (Congressional Gold Medal) ซึ่งเป็นเครื่องแสดงความชื่นชมในระดับชาติสูงสุดสำหรับความสำเร็จและคุณูปการอันโดดเด่นของบุคคลหรือสถาบัน
ข้อมูลอ้างอิง: NASA
